چه ساده قلبمان را دو دستی چسبیده ایم...که مبادا کسی آنرا بدزدد و عاشقمان کندغافل از اینکه برای عاشق کردنمان ، عقلمان را میدزدند....و بعد ما میمانیم و "قلبی" که اندیشیدن بلد نیست!