با خود هر روز عهد می بندم که در تلاش باشم به چشمانم بیاموزم فقط زیبایی های زندگی ارزش دیدن دارد وبا خود تکرار
می کنم که یادم باشد.
هر آن ممکن است شبی فرا رسد آنچنان آرام گیرم که دیدار صبحی دیگر ممکن نگردد ، پس هرگز به امید فردا محبت هایم را ذخیره نکنم و این عهد به من جسارت می دهد که به
عزیزترین هایم ساده بگویم : خوشحالم که هستید...