خدا

دوستش دارم …
بزرگیش را … سکوتش را … عظمتش را …
اُبهتش را … تنهاییش را …
حکمتش را … صبرش را … و …
بودنش عادتیست ، مثل نفس کشیدن !
... .
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
خدا را میگویم . . .