یک حرفهایی میماند بیخ گلوی آدم …
میماند و فریاد هم نمی شود …
بغض هم نمی شود …
بغض یواشکی حتی …
بغض آخر شب توی رختخواب که با اشک شود آرام …
... می ماند بیخ گلوی آدم ، هیچ چیزی نمیشود
اصلا می ماند و یک خنده هایی را ،
یک لذت هایی را کمرنگ می کند می ماند
و سایه می اندازد روی هر چه بعد از این