بیا

اگر آمـــدی
خــبرم کن
در خــانه بــمانم
که از انــدوه نمــیرند
شــمعدانیهای ِ منتــظر و ُماهــی های ِحـوض
... وَ لبخنــدی که بشوق
برلبانم میبنـــدد ،
که تـــو بیایی ُ کســی خـــانه نبـــاشد ....

«نیــلوفر ثانی»