نمیدونی

دارم یخ میزنم کم کم تو این سرمای ِ بی وقفه... همه جا برف ِ این روزا ولی دستات مثله سقفه... دارم یخ میزنم کم کم ، به آغوشت برم گردون... نخواه چشمامو خیس از اشک ، نذار گم شم تو این بارون... نذار باور کنم نیستی ، نمیشه باورش سخته... همیشه اولش خوبه ، همیشه آخرش سخته... نخواه باور کنم نیستی ، نمیشه باورش سخته... همیشه اولش خوبه ، همیشه آخرش سخته... دیگه کار از کار گذشت ، منم با حرفات خوشم... ولی چشمات می گفتن که کم کم باید بارو بست... از وقت رفتنت چشام هرشب غرقِ اشکمه... اگه این ِ عشق ، اگه این ِ آخرش ، اگه از اول فقط این بود باورت... اگه هرچیزی خوردت کرد رفت ، اگه مشکلات رو بهت کردن... من بیشتر شکستمو رفتنت میده بیشتر شکنجم... نامه هاتو حفظم من ، همه خاطراتو دیگه حس کردم... نذار غرور کاری کنه گذشت نکنی ، بیا برگرد مانع هارو بشکن پس... همیشه اولش عشقه ، همیشه آخرش خوبه... کجای ِ جاده جا موندی؟ ، دلم بدجوری آشوبه... نمی دونی چه دل تنگم ، نمی دونی چه بی تابم... به رویا دل خوشم هر شب ، به امید تو میخوابم... نمی دونی... نمی دونی... چه بی تابم... نخواه باور کنم نیستی ، نمیشه باورش سخته... همیشه اولش خوبه ، همیشه آخرش سخته... نخواه باور کنم نیستی ، نمیشه باورش سخته... همیشه اولش خوبه ، همیشه آخرش سخته... نخواه باور کنم نیستی ، نمیشه باورش سخته... همیشه اولش خوبه ، همیشه آخرش سخته... نخواه باور کنم نیستی ، نمیشه باورش سخته... همیشه اولش خوبه ... همیشه آخرش سخت