آدمهای ساده را دوست دارم،همان ها که بدی هیچ کس را باور ندارند،همان هایی که برای همه لبخند دارند،همانهایی که همیشه هستند،برای همه هستند...آدمهای ساده را میتوان مثل یک تابلو نقاشی ساعتها تماشا کرد...عمرشان کوتاه است،از بس که هر که از راه میرسد یا زمینشان میزند یا درس ساده نبودن بهشان میدهد...آدمهای ساده را دوست دارم،بوی ناب آدم میدهند... .